Manuscript: KLAS.RUM 2015

N1: Ito ang mga karaniwang problema
N2: mga karansan
Both: at mga kalokohan ng isang klase!

o   Panibagong araw na naman ng pagpasok. Oo, ang paggising ang pinakamahirap na gawin sa buong araw pero pagtingin mo sa oras …
(Tingin sa clock) “Late na naman ako.”
o   Dagdag pa sa kamalasan mo, papasok ka na nang mapansin mong wala kang suot na I.D
“Ay. Patay!”
Gusto mong magbago subalit palagi nalang ganito kaya malabo!

Number 1:
Natural lang ito sa loob ng klasrum, ang MATULOG o MAKATULOG. Pwedeng puyat ka o sadyang antukin ka lang. Matatalo ka talaga sa labanan ng antok lalo na kapag sobrang boring yung klase.
“Mr.Araos…….Mr. Araos? Mr. Araos? Mr. Araos?”
Kung hindi naman tulog, nasa ibang mundo ang isipan tulad nito.




Number 2:
“Class, get a whole sheet of paper.”
Pangalawa, walang papel. Isang himala na matatapos ang taon, wala ka pa rin papel.
“Peram ballpen!”
Ito pa, ito pa, ito pa! Mga estudyanteng pumapasok ng walang ballpen! Di ba ang galing? Naging estudyante pa!
“Parang ikaw, may ballpen!”
Nakakahiya man sabihin, ito yung mga taong hindi mabubuhay pag walang load pero walang pambili ng papel o ballpen o parehas. Ito yung mga taong madalas gumala pero  hindi makabili kahit may pambili naman.

Number 3:
Naranasan mo na bang abutin ng mahabang pila tuwing Recess?
(Ipakita ang super habang pila mula simula hanggang dulo)
Yung tipong malapit na kayong magtime, hindi ka pa rin nakakabili! (ring bell)
“anak ng tutchi naman, oh!”





Number 4:
Ito ang imposibleng hindi mo nagagawa sa klase, pwera nalang kung highschool ka na at wala ka pang cellphone.
“#wattpadpamore# then “FBpamore”, “Tweetpamore”, “#laropaore”, and “#textpamore”
Tapos malimit pang sabihin ng mga guro
“Pumasok pa kayo? Kung ganyan lang ang aatupagin mo.”

Number 5:
(N1) Ito ang pinaka-pinaka-pinakaayaw ng estudyante, (N2)ito ang kinatatakutan natin (horror music) (N1)ito yung mararanasan niyo na lang ‘buwan-buwan’ (gasp!) (B)“Hell Week” kung tawagin ito!

Ito yung tiyempong sabay sabay yung  projects … assignments … research ..
Yung tipong sasabay pa Exam! Gusto mo nang sumuko sa lahat
“ayoko na!”

Ikaw naman …. Wag kang ganyan.





o   Hindi lang problema ang meron sa mga estudyante. May kasiyahan din minsan at hindi mawawala ang mga kalokohan.
Number 6:
Pag-usapan at mag-usapan ang  mga mannerism ng mga guro.
Sabihin ang mga opinyon sa mga turo nila.
Ilahad ang mga positibo o negatibong napapansin sa mga ito.

Number 7:
Sabay-sabay sa pag-CR
“Guys, yung totoo? Sabay-sabay baa ng mga pantog niyo?!”
Well, alam naman nating lahat na hindi talaga sila umiihi.
Yung iba lang ay:

Number 8:
Mga KA-LO-KO-HAN!
Sa aming klase, madalas ang mga kalokohan, pero syempre ganun din naman sa iba.
Unang level ng kalokohan:         Pagtatali ng bag ng kaklase sa upuan.
Paano?       Itali ang sling ng bag sa upuan nang mahigpit na mahigpit, yung super complicated ba na knot.
Diba ang dali lang gawin.?
Pangalwang level na kalokohan:        Ang mamicture ng mga kaklase nang patago /slash/ stolen shots.
Paano:        Ihanda ang phone
                   Tanggalin ang shutter at flash ng camera
                   Magpanggap na ginagamit ang phone nang normal.
                   Simulan and select your target!

Ikatlong level na kalokohan:
Ito na siguro ang isa sa mga matitinding kalokohan; ang baguhin ang oras ng orasan.
Paano:        Maglagay ng look-out sa pintuan
                   I-adjust ang oras ng 10 minutes advance
Siguraduhing payag ang buong klase
Siguraduhing walang wristwatch ang gurong bibiktimahin kung ayaw mahuli at makapagklase sa labas!
(C1)“Dagdagan mo pa!”
(C2)“Wag na, baka mahalata!”
(LOOK-OUT)“Nandiyan na si Ma’am”
(Balik sa upuan ang lahat and PLAY INNOCENT!)


Ayan lang ang tatlong kalokohan na nagawa ng aming klase. Pero napakadami pa, tulad ng;
ü magpabango bago mag classpicture
ü biktimahin ang kaklase sa sirang upuan
ü mangulbit ng kaklase at magpanggap na walang alam
ü at magsabit ng wig sa kisame na may kurtinang kasama.

N1: Ito ang mga karaniwang problema, karanasan at kalokohan ng mga estudyante.
N2: Madami pa kaming gustong ikwento
N1: Marami pa kaming nais ibahagi na karanasan
N2: Madami pa kaming ilalahad na kalokohan
“Class, return to your proper seats!”
N1: Pero nandiyan na yung teacher namin
N2:at sa susunod na kasiyahan at kalokohan namin!
Both: Kitakits!






Panimula:
Ang dokumentaryong matutunghayan ay hango sa tunay na pangyayari at karanasan. Kung matatamaan man sa mga eksena, kami na ang nakikisuyo na tumawa nalang. Ang mga gagampanan ng mga tauhan ay walang kinalaman sa kanilang mga personal na buhay.
Wakas:
Ang mga nasaksihan niyong kuwento ay pawang katotohanan subalit ang mga tauhan na gumanap ay napili lamang at wala itong ugnayan sa kanilang personalidad at ang mga linyang inyong narinig ay hinango sa mga tunay na pangyayari at karanasan bilang isang estudyante. Maaaring natamaan kayo o may kilala kayong matatamaan, gusto lang naming ipaalam na hindi intensyon ng dokumentaryong ito ang makasakit ng damdamin. Maraming Salamat! Ang babait ninyo!

Ang tema ng ating kwento ay ang mga karaniwang problema, karansan at kalokohan ng estudyante. (EstudyanteProblems).
May dalwang magkaibigan, isang lalaki at babae, ang nagkwekwentuhan at sinimulang magbahagi ng kanilang kwento sa klase.
The setting/genre of this short documentary is like A STORY BEHIND A STORY.

 *Huwag kalimutan ang mga rules ng Director! Maraming salamat. Koopersyon ang kailangan dahil isa lang ang habol natin.

Aral/Mensahe: Buhay Estudyante
          Walang ballpen, walang papel,  walang assignment, walang pasok! Ganyan ang buhay estudyante, masarap, mahirap, madali, nakakainis, at nakakapagod. Masarap maging estudyante kasi araw-araw may baon.  Mahirap lalo na kapag maraming assignments at proyekto.  Madali  kapag nabubuhay ka sa hingi. Nakakainis kapag lagi kang napapagalitan ng guro at nakakapagod gumising ng umaga.
          Buhay estudyante! Madaming nangyayari sa isang estudyante. Marami kang nararanasan na kung ano-ano. Mapagalitan, mapatayo, mapahiya, bumagsak, mapatawag sa office, magkaroon ng kaibigan, makipag-away , gumala, magsaya, umuwi ng gabi, magsinungaling, gumawa ng kalokohan at lalo na ang umibig.
          Walang araw na hindi magtatawanan ang barkada. Naranasan mo nang bumagsak at nakalimutang may assignment. Madalas kang mangopya at manggaya. Naransan mo na ring kumain, magtext at magtweet patago habang nagkaklase. Kalimitang walang papel. Meron kang pangload pero wala kang pambili ng papel at ballpen. Marami kang oras sa pakikinig sa paborito mong kanta pero wala kang panahon para sa pakikinig. Nakakatawa diba? Pero ito ang katotohanan.
          Minsan papasok na lang sa isip mo na mas gusto mong maging bata nalang ulit. Laro doon, laro dito, walang mabigat na assignments, walang stress, magsusulat at magkokolor lang maghapon. Pero sigurado ako na paglaki mo, mamiss at mamiss mo rin ang pagiging estudyante. Kaya sulitin mo na ang bawat araw ng pagiging estudyante mo. Huwag puro kalokohan maging responsible naman tayo kahit minsan. Ayos lang ang gumimik basta magpaalam ng maayos sa ating magulang. Huwag mabuhay sa hingi matuto kang bumili kahit minsan. Masaya maging sestudyante, PRAMIS!

Comments

Popular posts from this blog

Breaking the Gold: The Golden Years of Philippine Cinema

The Historical Origin and Cultural Implications of Bañamos Festival of Los Baños, Laguna

Pabula: Ang Dalawang Magkaibigang Daga

Buhay Estudyante

FILM ANALYSIS: The Founder (2016)

Tiwala

Analysis: Ang Sayaw ng Dalawang Kaliwang Paa

Emerging Filipino Indie Genre in the Philippine National Cinema

Bar Boys (2017): A Movie Review

Pagsulat sa Filipino - Lakbay-Sanaysay